maandag 17 mei 2010









Het was vanmiddag heerlijk zonnig weer en ik besloot buiten in de zon te gaan zitten. De warmte en een heerlijke lucht van seringen maakte dat ik doezelig werd en al gauw in slaap viel. Het moet al uren later zijn geweest, toen om mijn stoel een raar ritselend geluid viel te beluisteren. Gealarmeerd schoot ik overeind, keek op mijn horloge en zag dat ik zeker anderhalf uur had geslapen. Vlak bij mijn voet ineens die kleine rode puntmuts: Nisse. Wat was hij nu toch aan het sjouwen. Ook hij had, net als ik zijn stoeltje naar buiten gesjouwd en voor dat ik in slaap viel, zag ik nog net dat hij zijn leesboekje had weggelegd en tussen de struiken verdween. Maar nu, waar liep hij nu zo driftig mee te slepen? Ik stond op om hem een handje te helpen. Ik ging op mijn knieën in het gras zitten en mijn mond viel open van verbazing. Twee prachtige boeken, een paarse met daarop een geslepen steen als een diamant. Hij wijst er op: een bloemenkind. Ook onder het kleine glazenplaatje bevindt zich een kleine fee. Het boek voelt zacht aan is versierd met zilveren krullen. 'Het is een beetje wetenschappelijk,' zegt hij. 'Houd je daarvan?' Ik knik, nog steeds verbaasd over wat er hier zomaar voor me in het gras ligt. 'Het is het dagboek van Cicely Mary Barker. Hierin hield ze haar bevindingen bij tijdens haar zoektocht naar de bloemenkinderen.'Ik blader het voorzichtig door terwijl Nisse me wijst op de bijzonderheden die zich op elke pagina bevinden. Envelopjes met kleine aanwijzingen, toegangkaartjes om bij de Britse Vereniging voor Feeënfolklore een lezing bij te wonen, een museumkaartje om de vleugeltjes van een vlinder, die zich in één van de vitrinekasten bevinden, beter te kunnen bekijken. 'Want bloemenkinderen hebben net zulke vleugeltjes. In een andere envelopje zit zelfs zo'n vleugeltje. Kijk maar.' Hij peutert het open en tussen een kartonnetje ligt een heel teer dingetje dat, wanneer ik er met een vinger overheen aai, aanvoelt als een feeënvleugeltje. Het andere boek is groen en heeft klimop op de voorkant. Ook hier weer een geheimzinnige foto onder geribbeld glas dat telkens een andere beeld geeft. Op de zijkanten van het boek en de rug zijn goude krullen aangebracht en wie goed kijkt, ontdekt daar zelfs bloemenkindertjes. Nisse doet het boek open en er ontvouwt zich een opzetplaat met een bos waarin hij niet veel later verdwijnt. Wanneer ik mijn oor te luisteren leg, hoor ik hem zachtjes praten. In elke opzetplaat stapt hij even binnen. Het maakt me bijna jaloers...ik zou ook klein willen zijn, ook willen binnenstappen in deze won'dre wereld. Wanneer hij terug is en ik hem mijn gevoel voorleg, zegt hij: 'Maar je hoeft helemaal het boek niet binnen te stappen. Het boek met de opzetplaten is een leidraad. Kijk om je heen, je prachtig bloeiende tuin. Overal zitten ze, maar je moet ze willen zien. Maar voor dat je opzoek gaat, wil ik dat je je eerst verdiept in beide boeken. Ik schenk ze je, zodat je later weet waar je over praat....'


Posted by Picasa

7 opmerkingen:

  1. Prachtige boeken, erg lief gebaar van die kleine knorrige man!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Schitterend Marja, ongelooflijk wat kan jij heerlijk vertellen en fantaseren, niet vreemd voor een schorpioen natuurlijk maar het is toch niet iedereen gegeven. Heel bijzonder en een grote verrassing voor jou dat Nisse met dit prachtige cadeau kwam aanzetten. Ik was sowieso al verliefd op Nisse maar nu ook op deze twee prachten van boeken. Bij het zien krijg ik a la minuut een groot hebberigheid gevoel en denk dan ook dat ik ze meteen ga kopen, hi,hi. In gedachten zie ik jou ook zo heerlijk tuttemerutten met Nisse de boeken je camera, werkelijk om te smullen.
    En wat zie ik nou, heb je voor Nisse speciaal een hoekje van dat onuitroeibare zevenkruid laten staan? Als ik zijn bolle gelaat bekijk zie ik dat zijn oogjes extra glans krijgen gezeten tussen de bladeren van waarschijnlijk zijn lievelingsplant, lief hoor dat je daar rekening mee houd. Het was een onvergetelijk avontuur en ik heb er erg van genoten.....

    Lieve groet, Josephine

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja , het is een bijzonder manneke die Nisse .
    werkt niet alleen voor jou maar in de tuin maar geeft nu ook al zulke bijzondere boeken .
    Je moet toegeven , hij past er goed in in al die pracht .
    Liefs ♥RINI♥

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi die uitklapboeken...zal ook eens op zoek gaan...of...wie weet woont er ook wel zo''n kabouter bij mij in de tuin...zou toch best kunnen, niet waar?
    Ook die bloemenkinderen kunnen zich hier goed vermaken denk ik...
    groetjes Fleur

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha. Ha ik moest bij mijn vorige bericht;

    Nonsens

    intypen als bevestiging..
    was zeker een computernerdkabouter...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooi cadeau heb je van Nisse gekregen.
    Die boeken zien er prachtig uit en ik word er zelfs hebberig van.
    Ik zal t.z.t. eens een foto maken van mijn kleine kabouter.
    Het is een echte boekenwurm en eigenlijk zie ik hem ook alleen maar met een boek in zijn handen. Ach dat komt natuurlijk omdat ik hier geen tuin heb en een terras, hoe gezellig ook, is toch niet echt iets voor die kleine mannen.

    Groet van
    Hermine

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Beste Maja, ik ben al een tijdje op zoek naar het uitklapboek de bloemenkinderen. Weet u waar ik deze kan kopen?
    Met groet,

    Caroline Koster

    BeantwoordenVerwijderen