Kabouterblog: Weer wat leven in de brouwerij

maandag 5 april 2010

Weer wat leven in de brouwerij

Het heeft even geduurd, maar langzaam komt er weer wat leven in de brouwerij in het kleine huisje in mijn boekenkast. Terwijl ik zat te werken hoorde ik hem rekken en zuchten. Stiekem stond ik even op om te kijken. En jawel hoor Hildegom was al op en zat aan het tafeltje in haar huiskamer te ontbijten. Nisse lag nog naar het plafond te staren en was nog niet helemaal bij de tijd. Eigenlijk hebben we de hele winter niets aan ze gehad. Maar ik neem ze het niet kwalijk. Vorige jaar kwamen ze bij me en werkte al het achterstallige onderhoud hier in Klaaswaal weg. Werkelijk fantastisch! Huis en tuin, niets ontsnapte aan hun aandacht. Daarnaast moesten ze, leergierig als ze zijn, zich helemaal aan onze leefgewoonten aanpassen en dat valt niet altijd mee. Toen het eenmaal winter begon te worden, werd het tweetal slaperig en eenmaal in hun bedstede waren ze met geen stok wakker te krijgen. Het was een echte winterslaap, want hun lichaamstemperatuur zakte behoorlijk. Een beetje ongerust, dekte ik hen wat beter toe en warmde de beddenpan zo af en toe eens op.

Na even bij hem te hebben gekeken, merkte ik dat hij nog maar weinig aanspreekbaar was. Hildegom liep mij met blozende wangen, maar uitgeslapen tegemoet. Ik schudde uitgelaten haar kleine handje. Ze had het even over de voorjaarsschoonmaak. Ze wilde mijn gordijnen afhalen en wassen en vooral, zelfs met prioriteit, alle boeken eens van de planken, want in haar winterslaap had ze af en toe een lelijke hoest gehad van al dat stof... nou ja... zeg!

4 opmerkingen:

greet's foto's5 april 2010 om 14:35
Ja Marja, wees mmar zuinig op je kabouters,voor je het weet zijn ze weg, en lopen ze het bos in,en kan je een zoektocht op touw gaan zetten.en dat kan je er niet bij hebben.

groetjes aan je hoestende hildegom, en Nisse.
oma nijn
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Fluitenkruid6 april 2010 om 00:04
Ach ze worden toch een dagje ouder, dan gaat het wat trager. Het schijnt vandaag wel lekker weer te worden, misschien is het een idee om het favoriete stoeltje van Nisse in de zon te zetten onder het mom van de grote schoonmaak?
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Catharina Maria7 april 2010 om 11:11
Heerlijk dat er weer wat leven in zit , vond het ook wel een beetje saai , wil je dit wel even tegen deze schatten zeggen Marja ??
BeantwoordenVerwijderen
Reacties
Meul12 april 2010 om 13:05
Vooruit, probeer het eens: www.paulusarchief.nl
BeantwoordenVerwijderen
Reacties

Reactie toevoegen

Over Nissen, Tomten en Huiskaboutertjes

Lengte:
Inclusief zijn rode puntmuts heeft de huiskabouter de lengte van een flinke mannenhand. Hoewel dit nog wel eens wil verschillen. Tomten zijn weer net iets kleiner en Nissen zitten daar weer tussenin.

Uiterlijk:
Hij heeft eeen vrolijk, stralend rond gezicht met daarin twinkelende oogjes. Wit-grijze haren en een stevig gebouwd lijfje.

Kleding:
Hij draagt een okergeel jasje dat bijelkaar wordt gehouden door een brede leren riem met daaraan aan de achterkant een klein lederen tasje. Een grijsbruine broek die reikt tot aan zijn bruine leren laarsjes. Aan zijn voeten draagt hij grijze sokken. Meestal zelfgebreide, hetgeen de taak is van 'moeder-de-vrouw.

Leefomgeving:
Zijn habitat begint in het noorden van Duitsland, strekt zich uit over Denemarken, richting Noorwegen, Zweden en Finland. Het gaat hiervooral om de Nissen. Er zijn echter ook berichten dat de huiskabouter is gesignaleerd in Ierland en zelfs de Faeroereilanden. Het betreft hier vooral de Tomten. In Nederland bewegen zich vooral de Nissen.

Voeding:
Hij eet viermaal per dag een dikke melkpap met graanprodukten en boter. Hij houdt van een goed glas wijn en tijdens de Kerstdagen stelt hij julegroden (kerstgruwel , pap van melk en meel) zeer op prijs.

Activiteiten:
Zowel de Nissen als de Tomten zijn van huis uit harde werkers en brengen veel welvaart in het huis dat zij hebben uitverkoren om er te wonen en te werken. In het geheim wijdt hij zich aan veel dingen die zijn blijven liggen en een achterstand hebben opgelopen. Hoeweld naam huiskabouter het niet doet vermoeden, voelen zowel Nissen als Tomten zih heel goed in de natuur. Helpen graag mee in de tuin en zien het als een eer wanneer die er keurig bij ligt.

Leergierig:
Nissen en Tomten zijn van huis uit erg leergierig. Lezen veel en graag en verdiepen zich voor al in de mens. Men hen die zij verkozen hebben, proberen ze een levenlang een geestverwantschap op te bouwen.

Eisen:
Hij eist veel van de huiseigenaar waar hij in huis is en zal hem altijd blijven attenderen op slordigheden en niet afgemaakt werk dat hij al gauw, zij het grommende in zijn baard, tot zich neemt. Volgens de Nissen en de Tomten getuigt het van beleefdheid om net te doen alsof hij er niet is. Veelal voert hij taken tot in de puntjes uit.

Huisvesting:
Wanneer hij bij de mens intrekt, verzoekt hij om hem op een natuurlijke wijze te huisvesten volgens door hem opgestelde wensen.

Beloning:
Je kunt een Tomten of Nissen alleen belonen door je hardop af te vragen of de kaboutertjes hiervoor verantwoordelijk zijn.

Eindig:
Komt er door een menselijk sterfgeval een einde aan hun werkzaamheden dan kiezen zij tijdens de begrafenis of crematie reeds een ander. Vaak een bekende van de overledene. Veelal gaat een Nissen of Tomten zo'n vier generaties mee. Wanneer zij hun einde voelen naderen, graven zij hun eigen graf. Een klein hol in de buurt van de woning waar ze geleefd hebben. Vaak nemen zij een voorraad graanhalmen mee, die zij korrel voor korrel opkauwen tot zij de laatste adem uitblazen. Wanneer in de zomer de zon op het graf schijnt zullen de korrels, in het inmiddels vochtig geworden lichaampje, gaan rijzen, waarmee er door de warmte en gisting nieuw leven ontstaat. Het ontzielde mager geworden lijfje vult zich met de rijzende graankorrels. Meestal staat er na één winter en een zomer een totaal verjongde huiskabouter op, die vervolgens een lange, vaak leerzame trektocht maakt door de mensenwereld. Wanneer de tijd rijp is, maakt hij zijn keuze en trekt in bij hen die hij daarvoor heeft uitverkoren.