woensdag 10 juni 2009

De berg had een muis gebaard...



Hoewel ik in paniek was omdat er een gedeelte van de pagina van de Camera Obscura kwijt was, kwam ik er al snel achter dat 'de berg een muis gebaard had'. Het bleek niet het kleine knaagdier te zijn, dat de lens van mijn Camera had vertroebeld, want in het schijnsel van de vlammende openhaard zat, in de daarnaast staande mand met kleine dennenappels, de anonymus in libro non edito. De kleine gedienstige huisgeest met rode puntmuts, waar zelfs volwassenen in geloven wanneer hen iets onwaarachtigs is overkomen.



Zijn verschijning splijt de Nederlandse bevolking in godvruchtigen met geloof in de legenden van martelaren en andere heiligen, hetgeen tot uitdrukking werd gebracht in het randschrift van de toenmalige Hollandse munt, en nuchteren die een anti-autoritaire maatschappij voorstaan onder het bekende motto: dat hebben de kaboutertjes gedaan. Hoewel beide van een zeer twijfelachtige waarheid getuigen, vallen zij onder het Hollandse zinnebeeld van de klimmende, uitkomende getongde leeuw, die naar gelang prestatie zijn onderdanen in orden van gouden, zilveren of bronzen burgers verdeelt.
Toen ik wat beter keek, zag ik dat tussen zijn riem een klein stukje papier stak... de laatste snipper van mijn bladzijde uit de Camera!



'Een beestenspel! Weet gij wat het is? 'Een verzameling', zegt gij 'van voorwerpen van natuurlijke geschiedenis, even belangrijk voor de dierkundige...'
'Als voor de beestenvrind, wilt gij zeggen?'
'Neen, als ieder mens, die er belang in stelt, zijn medeschepselen op dit wijde wereldrond te kennen.' ... Maar hier, in deze enge, bekrompen hokken, achter die dikke tralies, in die slaafse weerloze, gedrukte, angstige houding, o! Een beestenspel is een gevangenis een oude mannenhuis een klooster vol uitgeteerde bedelmonniken; een hospitaal is het, een Betlam voor stompzinnigen....

Het was de laatste zoekgeraakte snipper. De bladzijden uit de Camera Obscura waren weer compleet, de lens gepoetst. Behendig klom hij uit de mand, zijn valiesje achterlatend tussen de dennenappels. Met een vooruitgestoken handje zei hij: 'Nisse, ik heet Nisse. Aangenaam kennis met u te maken!'



Posted by Picasa

2 opmerkingen:

  1. Aangenaam....leuk u te ontmoeten....
    Schitterend, ik ben gek op kabouters. U heeft een fan, ik ga uw blog zeker volgen.
    Zou u mij misschien toch even zelf willen/kunnen mailen voor de labels?
    bjrrsibma@live.nl
    Kan het e-mail adres niet vinden....maar ik kijk vast zelf weer niet goed.
    Nisse bedankt voor uw verhaal

    Fijne avond

    BeantwoordenVerwijderen
  2. heerlijk hoor eindelijk weer iemand die in jullie geloofd.als de kleinkinderen hier waren, was het altijd,oma vertel nog eens uit je hoofd, en dat ging dan over jullie hoor.
    DUS EEN GROTE FAN ERBIJ
    OMA NIJN

    BeantwoordenVerwijderen