Fikse herfstwandeling en mooie boeken

Afgelopen zondag waren we allemaal al vroeg uit de veren om te gaan dauwtrappen, beloofd is beloofd. Al viel het me niet mee, want hoewel de klok nog niet is verzet, is het toch om half zeven nog schemerig. Het werd overigens een leerzaam uitstapje, want Nisse heeft werkelijk een oog voor alle paddestoelen, lijkt ook feilloos te weten waar ze staan. Hij vertelde dat paddestoelen eigenlijk geen planten zijn en uiteraard ook geen dieren, maar dat ze een heel eigen groep vormen in het systeem van levende organismen. Volgens Nisse, die opeens behendig op een van de paddenstoelen klimt en ons vandaaraf onderwijst, leiden de paddenstoelen een groot deel van hun leven een verborgen bestaan. Pas als de omstandigheden gunstig zijn, komen paddenstoelen tevoorschijn. Maar alleen die de sporen verspreiden om zo voor voortplanting te zorgen. Voor de rest van het verhaal even naar onderen scrollen.

Eeerlijk is eerlijk we hebben echt genoten van de wandeling. Even later zagen we in het gras een 'heksenkring'. Een cirkel van paddenstoelen waarvan men in vroege tijd dacht dat dit de plaats was waar 's nacht de heksen hadden gedanst. Maar volgens Nisse is het een natuurverschijnsel doordat de zwamvlok van de paddenstoel in alle richtingen even sterk uitgeroeit.



Omdat we zo vroeg waren, brachten we ook nog een bezoek aan de Duinhuisjes op Voorne en omdat Nisse en Hildegom zo'n schattig stel zijn, fotografeerde ik hen daar terwijl ze gearmd voor ons uit liepen op het pad. Ze hadden het duidelijk naar hun zin. Zeker toen we even later een lekkere warme cappuccino dronken bij de Meidoorn, een gezellig restaurantje in de duinen. Maar ook hier maakte belofte schuld. Mijn huiskabouters zouden ook meegaan naar Den Haag, voor de laatste boeken- en antiekmarkt van het seizoen.



Ook dit deel van de dag was een succes. Nisse, een echte grage lezer, genoot van zoveel leesvoer. Mijn kleine puntmutsen keken de ogen uit. Natuurlijk viel Nisse's oog op een gedichtenbundel van Nicolaas Beets. De werken van deze typisch Hollandse schrijver, blijven zijn, maar ook mijn belangstelling houden. Helaas nemen de kooplieden deze boeken niet gauw meer mee. Maar voor liefhebbers als wij blijven ze in trek. Zelf kocht Nisse nog de mooie Verkade albums: Lente, Zomer, Herfst en Winter.



Bij de laatste kraam kwam hij mij opgetogen vertellen dat hij nog een heel leerzaam boekje had gevonden namelijk 'Kaboutermagie'. Een handig boekje in zakformaat voor wie contacten wil leggen met de kabouterwereld. Het beantwoordt veel vragen en is op een plezierige manier door Anders Pieterse geschreven. Een leuk speels vormgegeven boekje, dat hij me als cadeautje overhandigt. Thuisgekomen bekijken we, onder het eten van een lekker stampotje met het bord op schoot, onze aankopen. In mijn boekenkast is het verdacht stil... Toen ik wat dichterbij kwam, zag ik dit tafereeltje (even naar onderen scrollen).

Nisse heeft zich lekker in zijn schommelstoeltje geïnstalleerd en is maar vast in één van de Verkade albums begonnen. Blijkbaar heeft het toekomstige seizoen 'winter' zijn aandacht. Hij heeft zijn kacheltje aangestoken met de uitgebloeide elzenpropjes die we in de duinen vonden en heeft gezellig een flesje kersenwijn opengetrokken. Zijn wangen en neus zijn rood van de buitenlucht.... of eh... zou het de wijn zijn?

Voor de aanleiding van deze gezellige dag, even naar onderen scrollen.

Bramenoogst en een afspraakje

Nu de herfst is aangebroken begint het bij Nisse toch een beetje te kriebelen. Hij heeft me al een paar keer aan mijn jasje getrokken. 'Je bent nu wel zo druk met de appel- en perenpluk, maar heb je ook nog erg in de bramen.' Door alle drukte had ik daar inderdaad geen erg in. Temeer daar ik ook nooit echt een bramenstruik geplant heb. Kijk ik uit mijn werkkamer naar de slootkant dan staat daar, zonder dat mijn oog er eerder op gevallen is, een rijke oogst wilde bramen te wachten om geplukt te worden. Niet veel later hoor ik ze beiden rommelen met emmertjes. Wanneer ik iets uit mijn boekenkast nodig heb, kijk ik nieuwsgierig hun huisje in. Hildegom is bezig met het uitkoken van kleine, glazen potjes. Ze zet ze keurig op z'n kop op een theedoekje. Die treft voorbereidingen voor het maken van jam begrijp ik. Het is bijna jammer dat ik zo dadelijk wegmoet voor een interview..... Wanneer ik later thuiskom hangt er in mijn werkkamer een verrukkelijke, zoetige lucht van gekookte bramen. Wanneer ik even later het interview uitwerk, schiet ik ongemerkt door de tijd heen. Hoewel mijn maag rammelt, wil ik nog even doorwerken om het artikel af te maken. Het is inmiddels donker geworden. Gedachteloos knip ik de bureaulamp aan. En met het zoeken naar het lichtknopje raakt mijn hand iets... op een ontbijtbordje liggen tot mijn verrassing twee dikke bruine boterhammen met bramenjam op mij te wachten. Wauw, heerlijk! De jam is nog warm, dat gegeven en de rammelende maag maken dat het naar zoiets als vers gebak smaakt. Ik prijs me gelukkig met mijn kleine helden. Dank je wel Hildegom, dank je wel Nisse!



Vandaag testte Nisse mij op mijn kennis van paddenstoelen. Bovenstaande collage maakte ik in de tuin, waar hij talloze vragen op mij afvuurde. Er speelde, zo zag ik, een klein lachje rond zijn mond, over zoveel onbenul. Nooit in verdiept eerlijk gezegd. Of ik zin heb in een boswandeling, dan kon hij aan de hand van voorbeelden mij er iets meer van vertellen. 'Neem je fototoestel maar mee, dan kun je er volgend jaar herfst wellicht een artikel over schrijven in je Magazine,' zegt hij fijntjes. Ik stel hem niet veel later niet alleen in mijn kennis over de paddenstoel teleur, ook voor wat betreft de wandeling van vandaag. Ik heb geen tijd. Het Boerendag in Klaaswaal en wil daar graag foto's gaan maken. 'Oké,' zegt hij teleurgesteld, 'en morgen?' Ik beloof hem om morgen vroeg op te staan. 'Gaan we morgenochtend lekker wandelen in de polder en naar het landgoed vlakbij de Nieuwendijk', beloof ik hem. 'Maar 's middags wil ik naar de Lange Voorhout in Den Haag. Daar is voor de laatste keer dit seizoen boeken- en antiekmarkt.' Hij kijkt even wat zuinig over zoveel actiebereidheid op één dag, maar laat weten dat hij dan ook wel mee wil. 'De donkere dagen gaan er weer aankomen, dan is een goed boek nooit weg weet hij als geen ander. Waarin ik hem wederom groot gelijk moet geven.